prądu elektrycznego
Encyklopedia PWN
tiofen, C4H4S,
związek heterocykliczny o wzorze 
;
transport
zespół czynności związanych z przemieszczaniem osób i dóbr materialnych za pomocą odpowiednich środków; obejmuje zarówno samo przemieszczanie z miejsca na miejsce, jak i wszelkie czynności konieczne do osiągnięcia tego celu, tj. czynności ładunkowe (załadunek, wyładunek, przeładunek) oraz czynności manipulacyjne (np. opłaty); także dział gospodarki świadczący usługi polegające na przemieszczaniu osób i ładunków; t. bywają też nazywane zespół osób lub partia przemieszczanych ładunków.
[łac.],
tworzywa sztuczne, tworzywa wielkocząsteczkowe,
materiały, których głównym składnikiem są polimery, najczęściej organiczne;
wyładowanie elektryczne utrzymujące się po usunięciu czynników zewnętrznych powodujących powstawanie swobodnych nośników prądu;
elektr. wytworzenie strumienia magnet. w magnetowodzie (np. maszyny elektrycznej, elektromagnesu) przez prąd elektr. płynący w uzwojeniu wzbudzającym, które obejmuje ten magnetowód, lub przez magnes trwały, który stanowi jego część.
proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. stopów metali i tworzyw sztucznych, przez podgrzanie brzegów łączonych części do stanu ciastowatego i dociśnięcie wzajemne łączonych przedmiotów w miejscu z.
